Rich Christiano
87 minuten
Het schepping-evolutiedebat leeft volop. Hoe meer wetenschappelijke data beschikbaar komt, hoe harder de evolutionisten proberen zich vast te klampen aan het zinkende schip dat ‘evolutie’ heet. Ook christenen draaien volop mee in de evolutie-molen, zoals ook blijkt in de argumentatie die werd gebruikt in de populaire film God’s not dead (waarvan hier over een poosje vast ook een recensie zal verschijnen). Ik was daarom blij verrast door A Matter of Faith, een film die heel duidelijk de kant van de schepping kiest.
Toen mijn vriendin en ik gisteravond door Netflix(1) aan het bladeren waren om een leuke film te zoeken waren we allebei nieuwsgierig naar ‘Een Kwestie van Geloof’, de Nederlandse titel die Netflix meegeeft aan A Matter of Faith. Met de trend die nu gaande is om evolutie in de kerk omarmd te krijgen in het achterhoofd verwachtte ik een pro-evolutie film. Maar naarmate de film vorderde bleek deze steeds meer vóór de Bijbel te pleiten.
Plot
De christelijke Rachel Withaker gaat studeren aan een seculiere universiteit. In de biologielessen van professor Marcus Kaman leert ze over evolutie. Wanneer haar vader Stephen erachter komt dat in de biologielessen alleen de evolutietheorie wordt onderwezen gaat hij verhaal halen bij professor Kaman. Deze weet pa Withaker uit te dagen voor een debat over “evolutie versus creationisme”. Stephen gaat de uitdaging aan en wordt bijgestaan door Evan Carlson, een christelijke student, en professor Portland, de man die vóór Kaman biologie onderwees vanuit een Bijbels perspectief.
Debat
De film werkt toe naar het publieke debat tussen Stephen Withaker en professor Kaman. In zo’n debat is het gemakkelijk om in details verzand te raken. Dat kan ook erg interessant zijn, denk bijvoorbeeld aan de publiciteit rondom het debat tussen Ken Ham en Bill Nye(2). Maar ten diepste is dat niet waar het om gaat. Creationisten en evolutionisten hebben dezelfde feiten, enkel een ander wereldbeeld. Welk wereldbeeld je kiest bepaalt hoe je naar de feiten kijkt. Hetzelfde feit kan zowel gebruikt worden om schepping en om evolutie te bewijzen(3). De filmmakers hebben ervoor gekozen niet te verzanden in details, maar om het debat op een hogere laag aan te pakken: durf je het Woord van God te geloven, of geloof je liever in de woorden van mensen?
Oppervlakkig
Zoals helaas wel vaker bij (low budget) christelijke films laat het acteerwerk nog wat te wensen over. Sommige dialogen komen wat geforceerd over. De Withakers zijn blijkbaar zo beschut opgevoed dat vader verbaasd is dat evolutieonderwijs de norm is. In tegenstelling tot de typische evolutionist – die al snel heel geagiteerd begint te stuiteren en elke gelegenheid aangrijpt om de opponent te vertellen hoe dom hij wel niet is dat hij in de Bijbel gelooft – geeft professor Kaman zich aan het eind veel te gemakkelijk gewonnen. Hierdoor krijgt hij een behoorlijk oppervlakkig karakter. De evolutionist wordt in de film als de slechterik afgeschilderd. Dat wordt versterkt wanneer Rachel, die Kaman tot dan toe op zijn woord geloofde, hem op een leugen betrapt. Een echte evolutionist zou zich niet zo snel gewonnen geven.
Geloofsreis
Door de lessen van professor Kaman komt Rachel in een geloofscrisis. Ze weet niet meer wat nu de waarheid is: de Bijbel, zoals haar ouders haar in haar jeugd geleerd hebben, of de evolutietheorie die door haar professor wordt voorgedragen. Deze film weerspiegelt een geloofscrisis waar veel christelijke jongeren en studenten zich in zullen herkennen. Wat moet je nu geloven? Wetenschappers of de Bijbel? Schepping of evolutie? Wat je ook kiest, het blijft een kwestie van geloof.
Aanrader
Ondanks een aantal minder sterke punten zou ik deze film toch willen aanbevelen voor persoonlijke opbouw (en vermaak), maar ook voor (jeugd)verenigingen. De film maakt een goed punt door zowel evolutie als de Bijbel als even (on)wetenschappelijk af te schilderen.
A Matter of Faith krijgt van mij een 7.
Trailer
Referenties
(1) A Matter of Faith op Netflix
(2) Bekijk het Ham vs Nye debat op Youtube
(3) Zie bijvoorbeeld Twee Modellen
WaaromSchepping 
Een mooi voorbeeldje van evolutie
https://www.scientias.nl/vis-op-land-is-zo-zeldzaam/
Sommige vissen komen het land op. Lang geleden ontwikkelden voorouders van deze vissen poten waardoor uiteindelijk amfibieën ontstonden en later de reptielen en uiteindelijk wijzelf.
LikeLike
Hey Bas,
Interessant stukje. Je moet wel even feit van interpretatie scheiden.
Feit: er zijn vissen die (deels) op het land leven.
Interpretatie: dat is zo geëvolueerd.
Voor dat laatste zijn geen harde bewijzen te vinden. Er zijn geen fossiele voorouders waaruit duidelijk blijkt dat vissen op het land kruipen (de coelacant werd als voorbeeld aangedragen, maar die blijkt z’n vinnen helemaal niet te gebruiken om over de zeebodem te kruipen).
Let ook op hoe deze wetenschapper zegt dat meerdere vissoorten onafhankelijk van elkaar de stap van water naar land zouden hebben gezet. Eén klein genetisch foutje, en de vis stikt op het land (of in het water). En zo’n delicaat systeem zou meerdere keren onafhankelijk ontwikkeld zijn.
Die man heeft een groter geloof dan ik :-).
Shalom!
-GJ
LikeLike
Er zijn kennelijk nog wel levende vissen waaruit blijkt dat ze op het land kunnen kruipen. Beter dan de zogenaamd missende fossielen dan toch?
`Die man heeft een groter geloof dan ik🙂.’
Waarom dan? Er is geen enkel bewijs voor het bestaan van het mysterieuze wezen uit jou heilige boek naar keuze. En zelfs al zou al het bewijs voor evolutietheorie inelkaar zakken ben je nog geen stap verder met het argument vóór een god.
LikeLike
Hoi Dion,
Dank voor je reactie.
Voor een evolutionist is een vis die nu op het land kan kruipen (en die zijn er inderdaad) zeker niet beter dan missende fossielen. Want een vis die nu leeft en die op het land kan komen kan niet ook tegelijk een voorouder zijn van alle landdieren. Wat ik in mijn vorige reactie zei klopt nog steeds, één verkeerde genetische mutatie en deze vis stikt op het land of in het water. Ik zie zo’n visje liever als getuigenis van de creativiteit van de Schepper.
Je hebt gelijk dat er geen bewijs voor God is. Dat gaat er ook niet komen. Bewijzen doe je in de wiskunde. Feitelijk zijn er maar twee opties: Iemand heeft het heelal gemaakt, of het heelal heeft zichzelf gemaakt. Er zijn te weinig aanwijzingen om te kunnen verifiëren dat het heelal zichzelf heeft gemaakt (vanzelf ontstaan is). Er zijn echter wel veel zaken die in de richting van een ontwerper wijzen. Denk aan de afstand tussen de aarde en de zon (en tal van andere soortgelijke factoren die leven op aarde mogelijk maken). Of hoe complex het leven in elkaar steekt.
Dan is de vervolgvraag dus: Wie is de Schepper? Bij elke religie krijg je daar een ander antwoord op. Het enige antwoord dat logisch en mogelijk is vind je in het enige heilige boek dat een sterke voet in de realiteit heeft: de Bijbel.
Shalom,
-GJ
LikeLike
Ik was dit helemaal vergeten maar ik denk dat mijn onderstaande reactie genoeg dekkend is.
LikeLike
“Denk aan de afstand tussen de aarde en de zon (en tal van andere soortgelijke factoren die leven op aarde mogelijk maken). Of hoe complex het leven in elkaar steekt.”
Je zou ook de vraag kunnen stellen: Als er zóveel sterren en planeten zijn, zou het dan niet logisch zijn dat er minstens een paar zijn met de juiste mix van afstand, intensiteit, grootte, etc, dat er misschien wel leven kan zijn?
Daarnaast, het leven is voor ons mensen inderdaad supercomplex. Een snel antwoord kan dan zijn: er is een maker van dat leven. Maar interessant is (vind ik) om alternatieven te bekijken. Niet om een maker uit te sluiten (dat wordt in de film vreemd genoeg als reden genoemd, God uitsluiten), maar om het wetenschappelijk uitlegbaar te maken.
Niet dat het dan niet langer complex is, maar mogelijk begrijpbaar voor ons beperkte brein.
Het is typerend dat wanneer we iets niet begrijpen, het dan een goddelijke oorzaak toekennen. Dat is schieten op een mug met een kanonskogel. En een te snel/makkelijk antwoord.
LikeLike
Je haalt goede punten aan. In het kort:
Zijn er meerdere planeten met leven?
Nee, leven ontstaat niet vanzelf, zelfs als je alle ingrediënten hebt. Daarnaast zijn de condities voor leven hier op aarde zó specifiek, dat er te weinig sterren en planeten in het heelal zijn om, statistisch gezien, aan die condities te voldoen.
Het leven wetenschappelijk uitlegbaar maken:
Het is inderdaad zo dat de wetenschap niets over God kan zeggen. Daar loop je tegen de grenzen van de wetenschap aan. De wetenschap kan zich alleen maar bezig houden met wat er zich in het hier en nu bevindt, en alles wat je over het verleden zegt is gebaseerd op aannames. Dat is niet erg, maar daar moet je je wel van bewust zijn. Die ‘wetenschappelijke’ aannames worden gemaakt vanuit het (filosofische) wereldbeeld dat er geen God is. En daar heb je gelijk de kern van de zaak te pakken, want je probeert Gods werken uit te leggen alsof er geen God is. Wetenschappelijk gezien kun je veel zinnigs zeggen over de complexiteit van het leven (wederom: hier en nu); maar helemaal niets over het ontstaan ervan.
Een goddelijke oorzaak aan wat we niet begrijpen:
Je beschuldigt me hier van het zogenaamde ‘god van de gaten’ argument: we weten het niet, dus God zal het wel hebben gedaan. En als we wat meer weten, dan worden de gaten kleiner en dan is er minder plek voor God. Dat is echter niet het geval. Ik zeg helemaal niet: ik snap het niet, dus God zal het wel hebben gedaan. Wat ik zeg is: in de Bijbel zegt God Zelf dat Hij het heeft gedaan. Ik begin niet bij de menselijke kennis en stop God in de kennisgaten; ik begin bij God en toets de menselijke kennis (nogmaals, die is samengesteld vanuit een naturalistisch wereldbeeld, dat God ontkent) aan wat Hij zegt.
Veel naturalisten zullen niet hun geloofsovertuiging aanhangen omdat ze een Maker willen uitsluiten (dat zal voor sommigen zeker het geval zijn). De meeste weten gewoon niet beter en volgen kritiekloos wat de meerderheid of ‘de wetenschap’ zegt. Daarop kan ik alleen maar reageren met de woorden van Paulus: “Onderzoek alles, behoud het goede.”
LikeLike
Ok, hier wil ik ook even op reageren. Het is een openbare discussie ;).
“Daarnaast zijn de condities voor leven hier op aarde zó specifiek, dat er te weinig sterren en planeten in het heelal zijn om, statistisch gezien, aan die condities te voldoen.”
Ik ben geen wetenschapper maar waarom zou ik je op je woord moeten geloven. Ik denk aan de Drake equation. Dit geeft geen absoluut antwoord op deze vraag maar het geeft wel aan dat er juist wel heel veel mogelijkheden zijn. Daarbij zou je eens moeten kijken naar wat de kepler-9 telescoop allemaal gevonden heeft. En over de condities waarin leven ontstaat, niemand weet wat die condities zijn, jij ook niet. A biogenesis is een mysterie, geen aanwijzing voor een schepper. En als je dan toch bezig bent, lees ook eens over het fermi paradox.
“Het is inderdaad zo dat de wetenschap niets over God kan zeggen. Daar loop je tegen de grenzen van de wetenschap aan.”
Hier kan ik niet echt op reageren. Het is alsof ik een gebied betreedt waar ik niks te zoeken heb omdat ik dus geen wetenschapper ben. Eigenlijk zou een wetenschapper hier antwoord op moeten geven. Mijn poging is dit:
Wetenschap zegt niks over een god omdat er geen aanwijzing is voor een god. De wetenschappelijke methode heeft eerst iets nodig dat waargenomen kan worden. Net als met evolutie. Evolutie kan je waarnemen. Dan ontstaat er een hypothese, zoals die van Darwin; evolutie door natuurlijke selectie. Dat wordt een theorie als er ook bewijs voor is. Maar je moet eerst iets waar kunnen nemen en dat is het probleem met een schepper, niets wijst daar op.
“De wetenschap kan zich alleen maar bezig houden met wat er zich in het hier en nu bevindt, en alles wat je over het verleden zegt is gebaseerd op aannames. Dat is niet erg, maar daar moet je je wel van bewust zijn.”
Ik denk dat wetenschap zo goed mogelijk de aanwijzingen uit het verleden probeert te interpreteren met de middelen die beschikbaar zijn. En natuurlijk gewoon logica. Als bijvoorbeeld op Antarctica een laagje ijs ontstaat door seizoenen, want dat kan je nu waarnemen, kan je de laagjes ijs tellen om te bepalen hoe oud het ijs is. Evenzo met dateringstechnieken dat is gewoon gebaseerd op kennis van nu. Daar is niks geks aan en dat heeft ook niks te maken met het moedwillig ontkennen van een schepper. Dus dit gaat wat mij betreft niet op:
“Die ‘wetenschappelijke’ aannames worden gemaakt vanuit het (filosofische) wereldbeeld dat er geen God is.
“En daar heb je gelijk de kern van de zaak te pakken, want je probeert Gods werken uit te leggen alsof er geen God is.”
En dat geloof ik dus niet, dat doe je alleen als je al begint met aannemen dat er een god is. Wetenschap begint zonder aannames en naarmate het vordert komt er gewoon geen god bij kijken. Dat blijkt namelijk nergens voor nodig te zijn.
“Wetenschappelijk gezien kun je veel zinnigs zeggen over de complexiteit van het leven (wederom: hier en nu); maar helemaal niets over het ontstaan ervan.”
Wederom “a biogenesis”. Dat is een mysterie, gewoon een vraag die nog open staat en vergeef me, maar dat is de god van de gaten.
“Wat ik zeg is: in de Bijbel zegt God Zelf dat Hij het heeft gedaan. Ik begin niet bij de menselijke kennis en stop God in de kennisgaten; ik begin bij God en toets de menselijke kennis (nogmaals, die is samengesteld vanuit een naturalistisch wereldbeeld, dat God ontkent) aan wat Hij zegt.”
Is dat niet gewoon een twist op de god van de gaten? En waarom zou je beginnen bij een god? Het hele idee dat god ontkend wordt is waar ik op afhaak. God heeft gewoon geen plaats in de wetenschap op dezelfde basis als waarop poseidon, thor of het vliegend spaghettimonster geen plaats heeft.
“Veel naturalisten zullen niet hun geloofsovertuiging aanhangen omdat ze een Maker willen uitsluiten (dat zal voor sommigen zeker het geval zijn). De meeste weten gewoon niet beter en volgen kritiekloos wat de meerderheid of ‘de wetenschap’ zegt. Daarop kan ik alleen maar reageren met de woorden van Paulus: “Onderzoek alles, behoud het goede.””
Persoonlijk kan ik me niet identificeren met het beeld van “de meeste” dat je hier schept. Ik denk dat de woorden van Paulus ook op mij van toepassing zijn en ik kom op deze conclusie: Geloven is geen keuze, je kan niet kiezen om in elfjes te geloven. Op dezelfde manier kan ik ook niet in een schepper geloven.
LikeLike
Wat betreft het ontstaan van leven doen we jaarlijks miljarden experimenten, waarbij er telkens geen leven ontstaat uit niet-levende materie die veel beter geschikt is dan de oersoep. Ik heb het natuurlijk over het openen van potjes uit de supermarkt. Daarin zitten alle ingrediënten die nodig zijn voor leven: eiwitten, aminozuren, DNA, zelfs complete cellen. Maar toch ontstaat daar niet vanzelf leven uit niet-levende materie. Tot nu toe is de beste verklaring voor het leven dat God het heeft gemaakt (want: Bijbel). Maar zelfs als het zou lukken om leven te maken in een laboratorium, dan is het enige wat je hebt aangetoond dat er intelligentie nodig is om leven te maken. En zelfs als het je lukt om een cel te maken, dan is het nog maar de vraag of het ook echt leven is. Een dode cel ziet er immers hetzelfde uit als een levende cel, en een dode cel maken is een heel stuk gemakkelijker dan er ook eentje te laten leven.
Over de wetenschap: laat ik nu toevallig zelf wetenschapper zijn :-). Dat praat wel makkelijk, als je het over wetenschap hebt. En zoals gezegd (en daarvoor hoef je geen wetenschapper zijn om dat te begrijpen of daar iets zinnigs over te kunnen zeggen): wetenschap gaat uit van een naturalistisch wereldbeeld. Dat is een filosofische overtuiging waarop de wetenschap zich baseert. Die filosofische overtuiging durf ik in twijfel te trekken.
Wetenschap begint ook niet zonder aannames. Het begint bij een hypothese, die ga je testen. En bij elke stap zitten tal van aannames, sommige expliciet, andere impliciet. Wie je dat heeft verteld moet misschien zelf nog maar eens een lesje wetenschapsfilosofie volgen.
Het is overigens ook niet zo dat je evolutie kunt waarnemen. Niemand was er miljoenen jaren lang bij om te zien hoe bepaalde soorten zich ontwikkelden tot de wezens van vandaag de dag. Het enige wat je kunt waarnemen is variatie binnen het geschapen basistype.
De dateringsmethoden zijn hele grove extrapolaties vanuit een (opnieuw) filosofisch standpunt, namelijk het uniformiteitsbeginsel: alle processen gaan altijd zoals ze vandaag de dag gaan. Maar weet je dat wel helemaal zeker? Ook in de wetenschap, met name de geologie, is men daar steeds meer van teruggekomen.
Als God geen plaats heeft in de wetenschap, dan mag de wetenschap zich ook niet begeven op het terrein waar God iets over zegt. Dat mes snijdt aan twee kanten. Ik ben met je eens dat we voor de alledaagse natuurwetten het niet nodig hebben om God in de formules erbij te betrekken, maar het wordt anders wanneer God expliciet zegt dat Hij bepaalde dingen heeft gedaan. Wanneer wetenschappers (of wie dan ook) stelt dat dat niet zo is, dan zeggen zij in feite het beter te weten dan God. Nogal arrogant, vind je niet?
Ik ben het niet met je eens dat geloven geen keuze is, maar dat is denk ik een definitieprobleem. Je hebt een bepaalde overtuiging van de waarheid, dat is wat je geloof noemt in deze context, toch? Wanneer een christen je uitnodigt in Jezus te geloven, dan bedoelt hij: je vertrouwen stellen op. Waarop je je vertrouwen stelt, dat zal je god zijn. Voor sommigen is dat geld, of uiterlijk, of macht, of jezelf. En voor anderen is dat God.
Je vergelijkt God een paar keer met Thor, het vliegende spaghettimonster en elfjes. Maar heb je je wel eens echt goed in al die geloven verdiept? Ik durf te stellen van niet, want als je dat had gedaan, dan zou je zien dat de God van de Bijbel van een heel ander kaliber is dan al die menselijke verzinsels.
LikeLike
“Wat betreft het ontstaan van leven doen we jaarlijks miljarden experimenten, waarbij er telkens geen leven ontstaat uit niet-levende materie die veel beter geschikt is dan de oersoep. Ik heb het natuurlijk over het openen van potjes uit de supermarkt.”
Ok… dus nu kan je wel weten hoe de omstandigheden waren zonder dat je er zelf bij was? Ik heb gezegd dat het ontstaan van leven binnen de wetenschap een mysterie is. Ik weet niet hoe het niet ontstaan van nieuw leven in potjes uit de supermarkt me op andere gedachten zouden moeten brengen?
“Wetenschap begint ook niet zonder aannames.”
Dit is waarom ik de edit knop zocht, ik zag dat ik daar mezelf tegenspreek t.o.v hetgeen in eerder zij over de hypothese terwijl ik dat niet bedoel. De hypothese is de aanname, god als hypothese heeft nergens toe geleid. Dat had ik eigenlijk moeten zeggen.
Dateringsmethodieken, ik ga niet aan een wetenschapper uitleggen hoe dat werkt. Maar ik heb er voldoende over gelezen en ik weet dat de consensus is dat datering betrouwbaar is. Ik heb geen reden om daaraan te twijfelen. Maar ook hier geldt weer: Stel dat dateringsmethodieken allemaal onbetrouwbaar zijn, dat is geen aanwijzing voor het bestaan van een schepper. God van de gaten.
“Het is overigens ook niet zo dat je evolutie kunt waarnemen. Niemand was er miljoenen jaren lang bij om te zien hoe bepaalde soorten zich ontwikkelden tot de wezens van vandaag de dag. Het enige wat je kunt waarnemen is variatie binnen het geschapen basistype.”
Hoe denk je dan over artificiële selectie? Honden bijvoorbeeld. Ik heb een mopshond, ik weet dat deze niet in de natuur tot zijn huidige eh… vorm gekomen is maar door selectief fokken. Daar hoef je toch niet bij geweest te zijn om dat te weten? Maar ik vermoed dat je denkt dat het geschapen basistype de wolf is, en vanaf de wolf kan evolutie wel, zolang het geen nieuw “soort” wordt. Maar dan weet je ook vast wat mijn argument is: Tijd.
Deze paragraaf vindt ik grotendeels moeilijk te volgen:
“Als God geen plaats heeft in de wetenschap, dan mag de wetenschap zich ook niet begeven op het terrein waar God iets over zegt. Dat mes snijdt aan twee kanten. Ik ben met je eens dat we voor de alledaagse natuurwetten het niet nodig hebben om God in de formules erbij te betrekken, maar het wordt anders wanneer God expliciet zegt dat Hij bepaalde dingen heeft gedaan. Wanneer wetenschappers (of wie dan ook) stelt dat dat niet zo is, dan zeggen zij in feite het beter te weten dan God. Nogal arrogant, vind je niet?”
Waarom snijdt dat mes aan twee kanten? Dit werkt alleen als je al hebt aangenomen dat er een god is. En dat is waar we onder andere verschillen van mening. Ik neem niet aan dat er een god is en daarom zie ik niet hoe het arrogant is om iets te denken of zeggen dat niet strookt met dat idee.
“Je hebt een bepaalde overtuiging van de waarheid, dat is wat je geloof noemt in deze context, toch?”
Nee, ik weet niet wat de waarheid is, ik reageer alleen op een aantal ideeën die gepresenteerd wordt alsof het waarheid is maar ik vindt ze niet overtuigend. Geen antwoord kan soms lastig zijn, dat wel, maar dat kan geen reden zijn om een antwoord te kiezen. Dan zeg ik liever dat ik het niet weet. Ik heb er vrede mee dat sommige dingen een mysterie zijn.
“Je vergelijkt God een paar keer met Thor, het vliegende spaghettimonster en elfjes. Maar heb je je wel eens echt goed in al die geloven verdiept? Ik durf te stellen van niet, want als je dat had gedaan, dan zou je zien dat de God van de Bijbel van een heel ander kaliber is dan al die menselijke verzinsels.”
Ik weet bijna niks van elfjes moet ik toegeven en van het vliegende spaghetti monster heb ik maar oppervlakkige kennis. Ik weet wel iets meer van noorse mythologie omdat ik daar onlangs nog een boek over gelezen heb. Maar van de bijbel weet ik veel meer dan ik zou willen omdat me dat vroeger met de paplepel ingegoten is. Mijn idee van de god van de bijbel wordt nog het beste verwoord door Dawkins: “The God of the Old Testament is arguably the most unpleasant character in all fiction: jealous and proud of it; a petty, unjust, unforgiving control-freak; a vindictive, bloodthirsty ethnic cleanser; a misogynistic, homophobic, racist, infanticidal, genocidal, filicidal, pestilential, megalomaniacal, sadomasochistic, capriciously malevolent bully.” Het gaat wat mij betreft al helemaal mis in genesis omdat het scheppingsverslag volstrekt onlogisch is. Planten voor de zon en zo. Maar ik begon pas echt te denken over mijn geloof, of eigenlijk het geloof van mijn ouders toen ik las hoe genadeloos en gewelddadig de god van Abraham is. Het is de bijbel zelf die me atheïst gemaakt heeft, dus dat heb ik wel te danken aan de bijbel.
Laat me het volgende aan je vragen: Waarom geloof je dat er een god is?
LikeLike
Vanwege de tijd begin ik even met het laatste (zullen we het bij een onderwerp per keer houden? Anders krijg je allerlei discussies die door elkaar lopen en hele muren van tekst waar niemand vrolijk van wordt).
Ik geloof in God omdat ik Hem persoonlijk heb ontmoet. Hij heeft mij laten merken dat Hij bestaat, bijvoorbeeld doordat ik, ondanks mijn fluctuerende inkomsten, toch nooit geld te weinig heb. Of doordat Hij de perfecte vrouw voor me op mijn pad heeft gebracht.
Daarnaast geloof ik in God omdat dat het enige consistente wereldbeeld is. Ik heb het atheïstische wereldbeeld ook een poos aangehangen, maar kwam erachter dat daar enorme gaten in zitten.
LikeLike
Ja, eens! Veel te lang anders :).
Dat is een mooie anekdote. En fijn dat het je een goed gevoel geeft natuurlijk! Ik heb zelf ook nooit geld te weinig en ik ben al heel lang met mijn vrouw die voor mij perfect is. Maar ik heb nog nooit aan goddelijke interventie gedacht. Ik denk veel eerder aan geluk, verantwoordelijkheid nemen en hard werken.
Hoe maak je dat onderscheid? Is het mogelijk dat wat ik heb eigenlijk door god komt en wat jij hebt eigenlijk door geluk, verantwoordelijkheid, enz?
LikeLike
Ik denk dat het maken van het onderscheid vooral een kwestie is van hoe je in het leven staat. Logischerwijs zou ik zeggen: het is ófwel God, ófwel geluk/toeval. Zaken als specifieke gebedsverhoring doen mij, even los van mijn bevooroordeelde blik, vermoeden dat het inderdaad God is. In de Bijbelse visie zijn ook de mensen die niet in God geloven, nog steeds Zijn schepselen, en Hij houdt onbeschrijfelijk veel van hen en wil hen zegenen.
LikeLike
Ok, dat vind ik een respectabel antwoord. Dank je dat je de tijd hebt genomen om te reageren.
LikeLike
Het zou trouwens fijn zijn als je de instellingen voor reacties wat aanpast in wordpress als dat kan. Ik zie iets dat ik wil aanpassen omdat het tot verwarring kan lijden over wat ik eigenlijk bedoel, maar dat kan niet ;).
LikeLike
Nee, dat is een bewuste keuze, omdat er in dit vakgebied nogal eens met modder wordt gegooid. Ik heb al verschillende heethoofdige reacties gemodereerd of tegengehouden. Niet om censuur uit te oefenen, maar gewoon omdat achteraf modereren met een onderwerp als dit niet werkt.
LikeLike
Prima, maar dat hoeft toch geen “edit” functie tegen te houden? Vond je mijn voorgaande reactie “met modder gooien” omdat je hem hebt afgekeurd?
LikeLike
Geen idee of ik een edit-functie kan toevoegen, ik gebruik gewoon de gratis variant.
Wat je vorige reactie betreft: ik zie dat die hier in de spambox terechtgekomen is. Ik ga er even op reageren.
LikeLike
Leuke discussie,
Dat vind ik altijd het leukst aan zulke fora. Vragen stellen en antwoorden krijgen.
De evolutie theorie is zolang het positief blijft wel een leuke theorie. Altijd maar weer datzelfde voorbeeld van die giraf met die lange nek. En het klinkt heel logisch, en is ook wel een goed verhaal. Maar ik probeer altijd wat verder te kijken. De positieve punten van die giraf zijn wel duidelijk. Hij kan hoger in die boom van de blaadjes eten, en dat geeft dan een betere overlevings kans. En zodra het verhaal hier stopt, heb je alleen maar positieve voordelen voor die giraf. Positieve evolutie!
De vraag is alleen, hoe komt het dat die nek langer is. Er zitten grenzen aan lijkt me. De lengte van de mens kent ook zijn grenzen. En degenen die echt veel langer (of korter) worden hebben allemaal een ziekte onder de leden. Je zal bij de giraffes dus ook verwachten dat als iets langer en langer moet worden, er ergens een mutatie zal optreden in de genen. En als je is googled op zulke aparte ziektes waarbij botten anders groeien als verwacht, kom je o.a. ook in Urk uit. Daar hebben de genen, door zich jarenlang op het eiland te begeven, en nagenoeg geen import genen, zich een afwijking doen ontstaan in de groei van de botten/schedels. De ziekte van buchem. Google daar maar is op. Dan zie je dat die ene genetische bot afwijking, meer schade geeft dan voordeel. En zou die giraf daar dan toevallig ook last van hebben gehad? en weegt het positieve dan op ten opzichte van het negatieve? Dit zijn vragen die we nu niet meer kunnen beantwoorden. Maar vanuit de “wetenschap” word deze positieve aanname wel omarmd. De eventuele negatieve aanames, daar hoor je nooit iets over.
Daarnaast halen jullie de “oersoep” aan. Als je naar de nu huidige levende organismen kijkt, dan is dat vrij complex. Er moet iets van een energie huishouden zijn geweest. Het moet zich kunnen voortplanten. Die cellen moeten zich kunnen delen. Heden ten dage gebeurt dit door DNA. Het moet zichzelf eventueel kunnen repareren.
Als je dit allemaal niet bezit, dan is die eerste “levend iets”, direct ten dode opgeschreven.
Mijn vader is onlangs overleden aan kanker. Als ik dan zie hoeveel moeite het kost om “dat hele pakket levende cellen” levend te houden. En we spreken in de “wetenschap” dan over het zelf creeeren van levende cellen, dan schieten we volgens mij door. Wetenschap is prima. Maar ere wie ere toekomt.
@ Gertjan, keep up the good work. Ik lees altijd graag je stukken.
LikeLike