In En de aarde bracht voort speculeert Gijsbert van den Brink wat er met het geloof gebeurt als de evolutietheorie klopt. Maar wat nu als die helemaal niet klopt? In dit artikel worden de aannames waarop Van den Brink zijn boek stoelt onder de loep genomen.
Dit stuk is in deze vorm oorspronkelijk aangeboden aan het Nederlands Dagblad, maar niet geplaatst.
In ‘En de aarde bracht voort’ betoogt Gijsbert van den Brink dat hij er
for the sake of argument (…) van uitgaa[t] dat de neodarwiniaanse standaardversie van de evolutietheorie grosso modo juist is.’ (p. 75)
Dat ‘argument’ ga ik graag met hem aan.
Evolutie-theologie
Dit is geen recensie van ‘En de aarde bracht voort’. Daarvoor verwijs ik de lezer naar mijn blog waaromschepping.wordpress.com. Van den Brink is ervan overtuigd geraakt dat de evolutietheorie correct is, en baseert daar zijn theologie op. Een inconsistente theologie, want op sommige punten verkiest hij te volgen wat ‘de wetenschap’ zegt (zoals over evolutie), maar op andere volgt hij de Bijbel boven de wetenschap (zoals over de opstanding van Jezus).
Van den Brink noemt drie pijlers waar de evolutietheorie op rust: miljoenen jaren (deep time), gemeenschappelijke afstamming en natuurlijke selectie. Als slechts een van deze drie pilaren valt, stort het hele bouwwerk van de neodarwiniaanse evolutietheorie in en is het dus geen goede wetenschap.
1. Deep time
Zonder miljoenen jaren is er niet genoeg tijd voor de evolutietheorie. De theorie van deep time volgde historisch uit de aanname dat alleen hedendaagse processen gebruikt mogen worden om zaken uit het verleden te verklaren. Eenmalige gebeurtenissen als de wereldwijde zondvloed zijn zo buitenspel gezet. Zelfs als men uitgaat van deze hedendaagse processen, spreekt maar een handjevol dateringsmethoden voor deep time. Meer dan 90% wijst op een jonge aarde. Enkele voorbeelden:
-DNA is beperkt houdbaar. Toch zit het in fossielen, waaronder bacteriën van zogenaamd 425 miljoen jaar oud.
-Radioactief koolstof-14 wordt gevonden in steenkool en diamanten, respectievelijk verondersteld op 300 miljoen en enkele miljarden jaren oud. De bovenste detectiegrens voor koolstof-14 is 50.000 jaar.
-Erosiesnelheden zijn hoger dan de vormingssnelheden van nieuw land. Als dit proces al miljoenen jaren aan de gang was zouden er geen continenten meer boven het wateroppervlak uitsteken.
De aanwijzingen voor deep time zijn flinterdun. Het wordt voornamelijk verondersteld. Dateringen die in het plaatje passen worden geaccepteerd, die niet passen worden verworpen.
2. Gemeenschappelijke afstamming
Er zijn uiterlijke en genetische overeenkomsten tussen organismen (planten, dieren, et cetera). Doorgaans verklaart men dat met gemeenschappelijke afstamming: alle organismen zijn ontstaan uit één voorouderbacterie. Op het eerste gezicht lijkt die gemeenschappelijke afstamming nog niet eens zo’n gek idee. Evolutionisten stellen immers van die mooie boomdiagrammen op, waarbij organismen worden ingedeeld op basis van gemeenschappelijke eigenschappen. Maar niet alles past even netjes in het plaatje. Sommige eigenschappen verschijnen ook op een andere plek in de boom. Echolocatie zou zich afzonderlijk hebben ontwikkeld bij vleermuizen en bij dolfijnen. Of een eigenschap verdwijnt, en keert later weer terug. Een extreem geval: vissen zich via amfibie-achtige wezens tot zoogdieren ontwikkeld, waarna enkele van die zoogdieren terug het water in doken. Klinkt omslachtig, niet? Toch is dit hoe walvissen zouden zijn ontstaan.
Er zijn allerlei uitzonderingen op de levensboom. Uitgaande van DNA moet zelfs een andere levensboom worden bedacht, dan wanneer men kijkt naar uiterlijke kenmerken. Evolutionisten hebben veel manieren om die uitzonderingen weg te verklaren. Dat moet wel, want ze gaan uit van gemeenschappelijke afstamming. Eerst werd de theorie bedacht, daarna pas de feiten erbij gezocht.
3. Natuurlijke selectie
Natuurlijke selectie zou hét mechanisme zijn waardoor soorten evolueren. Een individu ontwikkelt een eigenschap, waardoor het beter aangepast is aan z’n omgeving en meer nakomelingen krijgt, waardoor die eigenschap wordt doorgegeven. Individuen zonder die eigenschap sterven uit.
Hier moet wel bij worden gezegd dat de natuur alleen maar kan selecteren op eigenschappen die reeds volledig aanwezig zijn. Natuurlijke selectie laat dus zien dat het DNA vroeger complexer was dan nu. Dat blijkt ook uit waarnemingen. Rashonden die worden gefokt op bepaalde eigenschappen zijn er genetisch slechter aan toe dan hun verwilderde voorouders. Vandaar dat allerlei rashonden ook met gezondheidsproblemen kampen: bulldogs die amper kunnen ademen, spaniels met een te kleine schedel voor hun hersenen, enzovoort.
Natuurlijke selectie is een feit, maar heeft beperkingen. Een onvolledig ontwikkelde eigenschap biedt geen evolutionair voordeel: er wordt niet op geselecteerd. Daarmee verliest natuurlijke selectie zijn verklaringswaarde voor de evolutietheorie.
Gedachtenexperiment
In zijn boek voert Van den Brink een gedachtenexperiment uit: stel dat evolutie waar zou zijn. Graag wil ik hem ook eens uitdagen om het tegenovergestelde te overwegen: stel dat evolutie niet waar zou zijn…
Dan had hij in elk geval geen nieuwe theologie hoeven bedenken waarbij de Bijbel selectief onderworpen wordt aan ‘wetenschap’.
WaaromSchepping 
Kort maar krachtig!
Hier onder mijn commentaar naar aanleiding van de volgende zin die ik hier lees: ‘Hier moet wel bij worden gezegd dat de natuur alleen maar kan selecteren op eigenschappen die reeds volledig aanwezig zijn.’
Volgens mijn inzichten als creationist selecteert de natuur ook op eigenschappen, of zeg maar veranderingen, die nog niet volledig aanwezig zijn, waardoor we op één van vele CONTRADICTIES VAN DE EVOLUTIETHEORIE stuiten. Ik verklaar me nader: de meest aangepaste overleeft, dat ontkent niemand, ook de creationist niet. Ook ontkent hij de micro-evolutie niet (evolutie binnen de soorten), maar wie zich waagt aan macro-evolutie komt in botsing met zijn eigen evolutie-logica; neem nu een vis die poten ontwikkelde (overgang van zee- naar landdieren). In aanvang zijn die poten functieloze knobbeltjes en dat gedurende ‘miljoenen’ jaren. Maar precies die aanwas maakt onze vis minder wendbaar, waardoor hij een makkelijke prooi wordt voor zijn soortgenoten en andere vissen (de meeste vissen zijn kannibalen). Erger wordt het wanneer die aanwassen uitsteeksels worden, uitsteeksels die nog steeds geen enkele meerwaarde bieden en alleen maar een hinderlijke ballast zijn. De evolutietheorie maakt dus van een weerbare vis een gehandicapte versie die via natuurlijke selectie gedoemd is om te verdwijnen, niet om uit te groeien tot een nieuwe (vis)soort.
En dan blijft nog de eeuwige vraag naar het hoe en waarom van die allereerste compleet functieloze verandering die niet het gevolg is geweest van natuurlijke selectie: bijvoorbeeld een knobbeltje of huidverharding, of een nog niet werkzame lichtgevoelige cel (volgens de evolutionisten was een lichtgevoelige cel de eerste stap in de ontwikkeling van het oog).
Tot slot.
Het omgekeerde, meer bepaald het verliezen van een eigenschap, zintuig of lichaamsdeel kan wel een voordeel opleveren. Denk aan blinde grotvissen. Alle vissen hadden oorspronkelijk ogen, daarover zijn creationisten en evolutionisten het eens. Door een ongewilde afzondering in donkere grotten verdwenen hun ogen daar ze die niet meer nodig hadden. Vissen die ten gevolge van een deletie in hun DNA hun ogen verloren, hadden een genetisch voordeel. Het oog is immers een kwetsbaar orgaan dat vatbaar is voor ziekten en verwondingen, zeker in een rotsachtige omgeving waar het volslagen donker is. De natuurlijke selectie liet zich ook hier gelden. De minst kwetsbare vissen verdrongen de andere. Blinde vissen zijn een van de vele voorbeelden dat genetisch materiaal verloren kan gaan en er gedegenereerde varianten ontstaan, maar vissen blijven vissen.
LikeLike
Leo,
waarom zouden ‘uitsteeksels’ bij vissen geen functie kunnen hebben?
LikeLike
Radagast, ik ga je er morgen uitgebreid op antwoorden. Ik denk dat je me niet goed begrepen hebt. Het is aan mij om duidelijk te zijn; tot morgen.
LikeLike
Radagast,
Zoals ik al zei vrees ik ervoor dat je me niet goed begrepen hebt, maar dat is meestal de fout van wie iets duidelijk wil maken, dus van mij in deze.
Ik geloof dat God niet één zinloos orgaan, kenmerk of eigenschap geschapen heeft. Ook de micro-evolutie (evolutie binnen de soort), eveneens een creatie van Zijn hand, brengt niets zin- of functieloos tot stand. Wie wel gelooft in zinloze zaken zijn de evolutionisten voor wie mens en dier vol zit met organen, botten en kenmerken die zo geëvolueerd zijn dat ze een derderangsrol spelen en daardoor gedoemd zijn te verdwijnen. Van het lijstje functielozen en ‘weg-evoluerende’ zaken (de zogenaamde rudimentaire organen), zijn er al veel geschrapt, dankzij de toenemende medische kennis. Om er enkele te noemen: onze appendix, verstandskies, amandelen en stuitbeentje; dat laatste kunnen we zelfs niet kunnen missen.
Dit gezegd zijnde: natuurlijk kunnen uitsteeksels bij vissen een functie hebben, sterker nog, ze hebben een functie. Aan alle leven om ons heen, van plant tot mens, is er niets dat functieloos is. Er valt echter nog veel te ontdekken. Over vele kenmerken, o.a. in de dierenwereld, weten we nog niet precies waarvoor ze dienen. Dat een giraf gebaat is met een lange nek is duidelijk, maar waarom bijvoorbeeld de neushoornvogel zo’n extreem zware snavel heeft is nog niet helemaal opgehelderd.
In mijn vorige betoog probeerde ik me een proces voor te stellen waarin ik niet geloof: een vis met poten in wording. Uiteraard begint dat in het begin als een bijna niet op te merken verdikking. De eerste vraag is dan: wat hebben de huidcellen van die ene vis onder zijn vele identieke soortgenoten ertoe aangezet om zich op meerdere plekken, en perfect symmetrisch verspreid!, te gaan reproduceren, en waarom? Het begin van een planmatig, voorgeprogrammeerd proces? Voor de evolutionist uiteraard niet. Hij blijft het antwoord schuldig. En verder: die verdikkingen worden stompjes. Je moet al van kwade wil zijn om te ontkennen dat die ene vis minder gestroomlijnd en minder wendbaar werd dan zijn soortgenoten waartussen hij leefde; hij werd een prooi voor het fenomeen dat iedereen kent: natuurlijke selectie. Maar misschien kunnen evolutionisten, nooit verlegen om een fantasierijke van de pot gerukte verklaring, me één voordeel opnoemen dat die vis met zijn stompjes had ten opzichte van zijn vele niet meer zo identieke soortgenoten?
Nu we toch over poten bezig zijn, in http://www.bible-science.info/nl (hoofdstuk 9) las ik: ‘hoe komen vliegende dieren aan hun vleugels? Ze hebben er twee poten voor moeten inleveren, dus de evolutie moet een periode gekend hebben waarin het dier uiterst kwetsbaar moet zijn geweest voor roofdieren. Met een paar stompjes op de plek waar eerst goede poten zaten, die bezig zijn zich te ontwikkelen tot vleugels zonder dat zelf te weten. En de ontwikkeling van poot tot vleugel vergt aanpassingen in de botten, aderen, spieren, zenuwen en de hersenen, en dat allemaal zonder het van elkaar te weten. Als een bot zich tot vleugel wil ontwikkelen en de rest werkt niet mee, zal de evolutie dit als een verkeerde verandering beschouwen en het weer ongedaan maken. Als evolutie waar is, waarom vinden we dan geen resten van mislukte vissen (en andere dieren)? Die zouden toch in overvloed aanwezig moeten zijn.’
Ik voeg eraan toe: ik heb nog nooit van een evolutionist gehoord dat de evolutie gestopt is. Tja, en waarom zou het in de evolutielogica? Dat we grote veranderingen niet waarnemen, neem ik aan. Volgens de macro-evolutietheorie vergt elke verandering miljoenen jaren, maar waar zijn vandaag, ten gevolge van mislukte mutaties, al die mismaakte, uitstervende soorten?
Voor mij is de macro-evolutietheorie een theorie die zichzelf onderuit haalt. De allereerste aanzet tot verandering bij een organisme begon volgens de evolutionist altijd niet planmatig. Uiteraard ook niet ten gevolge van natuurlijke selectie (je kunt niet selecteren als er nog niets te selecteren valt) en ook niet door activering van genen in haar bestaande genenpoel (wat er niet is kan niet geactiveerd worden). Hier woord TOEVAL komt de evolutionist ter hulp. Door puur toeval ontstond een gemuteerd exemplaar, of duidelijker gezegd, een exemplaar met een slecht of deels gekopieerde genenpoel. Zelfs op een perfecte kopie ziet men nooit meer dan op het origineel, er kan nooit informatie bijkomen, alleen verdwijnen.
Wijzigingen in de erfelijke eigenschappen van het DNA of RNA gebeuren altijd lukraak ten gevolge van een foute instructie tijdens de celdeling (tenzij de mens zich ermee bemoeit). 99% van alle natuurlijke mutaties zijn schadelijk en maken stukjes genen onbruikbaar en 1% is neutraal.
Bij veredeling van druiven is men erin geslaagd druiven zonder pitten te kweken, maar ook hier is geen erfelijk materiaal bijgekomen, een pit-loze druif dank haar bestaan aan de verarming van haar DNA.
De micro-evolutie is van een totaal andere orde, ze heeft niets met macro-evolutie te maken. Bij micro-evolutie treedt een aanpassing op bij een (groot) deel van de populatie ten gevolge van (plots) veranderende leefomstandigheden waarbij geput wordt uit de bestaande genenpoel die bij de hele soort al altijd aanwezig was; geen toverij zoals bij de god die macro-evolutie heet.
LikeLike
Leo,
Jij hebt het zijdelings over de lichtgevoelige cellen. Dat verklaart echter nog steeds niet de zenuw, die ook gevormd moet zijn. Daarnaast de willekeurige elektrische prikkels die zich in de hersenen vormen, moeten als zodanig ook worden geïnterpreteerd, dat er “licht” waargenomen wordt. Al met al kan ik niet anders dan het volledig met je eens zijn.
Groet BK
LikeLike
BK,
Inderdaad, eigenlijk is de hele macro-evolutie theorie een grote klucht. Soms vraag ik me af met wat wij creationisten eigenlijk bezig zijn naar de evolutionisten toe. Het is zoals mensen die het licht van de zon ontkennen te dwingen om in de zon te kijken. Ze sluiten dan weliswaar de ogen, wat een natuurlijke reflex is en het grootste bewijs dat de zon licht uitstraalt, maar dat sluiten gebeurt vóór ze in de zon gekeken hebben. Hun commentaar is dan: geen licht te zien.
Dictator Erdogon wil het onderricht over de evolutietheorie afschaffen in de middelbare scholen. Het Westen reageert furieus. Maar gaat het hier democratischer aan toe? De evolutietheorie wordt aan kinderen en tieners als wetenschap verkocht, maar over de vele tegenbewijzen wordt geen woord gerept; als dat toch door een enkele leerkracht gebeurt is dat om het creationisme belachelijk te maken.
Ik pleit zeker niet voor de afschaffing van het onderricht over de evolutietheorie, maar ik vind het een democratisch recht om te eisen dat naast de evolutietheorie ook de vele tegenbewijzen op een objectieve manier ter sprake komen. Ik ben ervan overtuigd dat als die eis ingewilligd wordt , geen 50% van de leerlingen nog langer gelooft in de evolutietheorie, en dat zelfs 75% moet toegeven dat die theorie eigenlijk niet bewezen is.
En neen, ik pleit er niet voor om het creationisme te onderwijzen, dat is immers godsdienst, en godsdienst hoort mijn inziens niet thuis op school, tenzij in privé scholen. Ik vraag dus niet méér dan aan wetenschap te doen, wat wel degelijk een schoolse aangelegenheid is.
Toch dit: ik ben Bijbelgelovig, niet kerkelijk, maar in tegenstelling tot vele creationisten zal ik mijn betoog tegen de evolutietheorie, tenzij het niet langer hoeft, altijd gescheiden houden over Gods leer en schepping.
Ik vergelijk het met een dierenrechten activist die je meteen zegt dat je vegetariër moet worden. Wijzen op de wrede manier waarop dieren in een slachthuis behandeld worden, kan iemand doen besluiten om geen vlees meer te eten, maar door beide in je boodschap aan elkaar te koppelen bereik je soms helemaal niets.
Tot slot: Over het geloof in de Bijbel wil ik op een andere keer nog iets kwijt. Geef toe, botweg geloven wat er allemaal in staat is niet makkelijk, eigenlijk onmogelijk, hoewel het de waarheid is. Maar precies vanuit de Bijbel heb ik enkele jaren terug een troostend antwoord gevonden over het feit dat ik maar een klein gelovige ben.
Groetjes
LikeLike
Leuke discussie hier. Ik ben wel benieuwd hoe je je betoog tegen de evolutietheorie gescheiden kunt houden van de Bijbel en de schepping. Als je mensen achterlaat met een ‘gat’ (ze geloven nu niet meer in evolutie) dan moet je ook een alternatief bieden om dat gat mee op te vullen, lijkt me. Hoe kijk je hier tegenaan?
-GJ
LikeLike
GJ,
Ik heb niet gezegd dat je mensen moet achterlaten met een ‘gat’. Als je iemands geloof in de drie-enige evolutie-god TMN (Toeval, Mutatie en Natuurlijke selectie) onderuit hebt gehaald, ligt de weg klaar, als hij dat wil (ik hou zelf niet van opdringerige mensen), om te zeggen hoe jij als creationist de dingen dan wel ziet.
Ik vind het moedig om de evolutietheorie te bekampen door de Bijbel er bij te betrekken, maar ik heb ondervonden dat je dan van die vragen krijgt in de aard van: ‘en wie heeft God dan geschapen en waar haalde God alle energie vandaan?’
De evolutietheorie pretendeert wetenschap te zijn en van daaruit wil ik die theorie bekampen. Ik heb ook gemerkt dat ik, ik spreek voor mezelf, dat best doe vanuit hun evolutielogica, zonder het al te moeilijk of geleerd te maken. Ik zie de evolutietheorie als één grote contradictie; genoeg om hem in zijn eigen stof te doen bijten.
Groetjes
LikeLike
Wie heeft God gemaakt is een leuke strikvraag, daar moet je niet in meegaan. 🙂
We hebben allebei een andere aanpak merk ik. De Bijbel is onderdeel van de geestelijke wapenrusting. Die laat ik dus liever niet achterwege in de arena. Maar om een opponent met z’n eigen wapens te verslaan is ook krachtig. Ik denk dat we gewoon moeten doen wat het beste bij ons persoonlijk past. Geen veroordeling of zo, gewoon een constatering.
LikeLike
Beste Leo,
Ik had laatst ook een onderonsje met een collega over evolutie enz. Ik zei dat ik begreep wat hij bedoelde, (evolutie is een soort van proces waarbij iets of iemand steeds verder ontwikkeld) maar dat ik persoonlijk niet in de evolutietheorie geloof. Omdat ik vanuit mijn (klein) geloof, joh 20:29b, op onderzoek was uit gegaan om te kijken of mijn geloof zich ergens kon verzoenen met de huidige wetenschap, kwam ik er achter dat de evolutietheorie toch niet in steen gebeiteld was……
Maar daarna loop je inderdaad tegen de vooroordelen van mensen aan. Er werd mij gewoon verweten dat ik “gelovig” was en dat ik mij daarom niet kon verzoenen met de evolutietheorie. Kortom, ik geloofde in de pseudo wetenschap. Letterlijke woorden van mijn collega. Zulke personen kun je niet overtuigen met teksten uit de bijbel. Hier moet je inderdaad “wetenschap” met wetenschap bestrijden. Op dat moment was ik niet goed onderlegd in tegenstrijdigheden in de evolutietheorie. Inmiddels wat beter. En ik zal me blijven inlezen en verbeteren. Vandaar ook een groot, Dank je wel, aan Gert Jan en o.a. ook de logos site.
BK
LikeLike
En jij dank voor je mooie woorden :-).
Het ironische is dat je evolutie volgens diezelfde criteria ook als pseudowetenschap kunt bestempelen, maar dan schieten de meeste evolutionisten uit hun slof…
LikeLike
BK en anderen,
Inderdaad, tegenstrijdigheden in hun fantasierijke verhalen, een onuitputtelijke bron voor de creationist om de evolutionist in de hoek te zetten.
Naast die tegenstrijdigheden heb je ook vele pro-evolutie argumenten die zoveel onzin inhouden of suggereren dat een zichzelf respecterende evolutionist ze niet (meer) durft te gebruiken in een discussie met creationisten die kennis hebben over de evolutietheorie. Toch schrikken vele evolutionisten er niet voor terug om voorbeelden uit de natuur aan te halen die niets bewijzen, maar wel tot de verbeelding spreken en geslikt worden als zoete koek door wie niet al te veel nadenkt over ons ontstaan en bestaan.
Hier zo’n recent voorbeeld (zie onderstaande link) van Caroline Kraaijvanger:
‘Meer dan 350 miljoen jaar geleden besloot een aantal vissen zich op het land te begeven. Het was een belangrijk moment in de geschiedenis van het leven op aarde. Want het leidde tot de evolutie van alle gewervelde landdieren, waaronder de mens.’
https://www.scientias.nl/vis-op-land-is-zo-zeldzaam/
Vissen die ‘besluiten’, grappig, maar ik ook zou geen ander woord kunnen verzinnen als ik zou geloven in de evolutietheorie. Beseft de schrijfster wel dat ze met dat woord ‘besluiten’ voorbij gaat aan één van de meest cruciale vragen waarop evolutionisten het antwoord schuldig blijven: wat zette een vis die al ‘miljoenen’ jaren bestond ertoe aan om aan land te gaan leven, en waarom? Van wie komt dat naar de toekomst gerichte besluit? Planmatigheid moeten we uitsluiten, dat woord uitspreken is immers vloeken in de evolutiekerk. Een blinde, lukrake mutatie dan? Eén vis dus met een fout in zijn erfelijk materiaal (wat dan werd doorgegeven aan zijn nakomelingen) als oorsprong van alle dierlijk en menselijk leven aan land? Om heel precies te zijn (volgens de evolutiestamboom): ook van alle zeezoogdieren. Ze stammen af van landzoogdieren, w.o. de Pakicetus, een vleeseter die het op land voor bekeken hield en walvis wilde worden…
Ook lees ik: ‘Een breed scala aan moderne vissen heeft herhaaldelijk amfibisch gedrag ontwikkeld.’ Ik heb het opgezocht op Google, maar niets gevonden onder ‘moderne vissen’, maar dat terzijde. Nu mijn simpele vraag: heeft zij enig bewijs van wat ze hier zegt ?
Om terug te keren naar de link met de naakte slijmvis:
1. Durft de schrijfster hier beweren dat deze vis zich in de overgangsfase bevindt van vissen naar gewervelde landdieren? Zo ja, begrijp dan wel dat ook deze vis zich perfect aangepast heeft aan zijn omgeving, zeg maar gerust dat hij een volmaakt schepsel is, en geen verbetering hoeft. Er is geen enkel bewijs dat hij een overgangsfase doormaakt, en er is ook geen enkele reden waarom dat aan de gang zou zijn.
2. En al zou dat wel het geval zijn, is de slijmvis dan een diertje dat de evolutietram gemist heeft en de krachttoer wil overdoen die, volgens evolutionisten, zijn voorouders miljoenen jaren geleden voorgedaan hebben?
3. Zeehonden, walrussen en zeeleeuwen, zijn ook dieren die we vandaag vanuit zee aan land zien komen, hoofdzakelijk om zich voort te planten. Van pootvorming zoals landdieren die hebben, is er niets te merken, en er is ook geen enkele reden om aan te nemen dat vinpotigen bezig zijn, of er voordeel bij zouden hebben, om hun vinnen te ruilen voor poten.
Maar wat dan met de longvis? Kunnen we die niet beschouwen als een laattijdige overloper? Zijn ledematen lijken meer op poten dan op vinnen en naast kieuwen heeft één of twee longen die in staat zijn om door ademhaling zuurstof uit de lucht op te nemen zoals landdieren dat doen. Toch durven vele evolutionisten de longvis niet meer aan te halen als tussenstap van vis naar amfibie, de eerste landdieren. Ziehier de link naar wie dat nog wel doet. Kijk vooral naar de ‘bewijslast’ van het hele verhaal (de sporenfossielen) waarin de schrijver blijkbaar zelf niet gelooft.
https://www.nemokennislink.nl/publicaties/lopende-longvis-geeft-geheim-evolutie-prijs
Longvissen blijken een welomlijnde, aparte vissoort te zijn waarvan honderdduizenden fossielen gevonden zijn, maar niet één fossiel dat duidt op een tussenvorm tussen een vis en een longvis, en tussen een longvis en een landdier. Bovendien, de longvis is ook een perfecte creatie die geen nood heeft aan betere poten of grotere longen. Zoals alle dieren is ook hij van in den beginne compleet en vakkundig afgewerkt. En als de longvis een tussenvorm zou zijn van vis naar amfibie, waarom leven er vandaag dan nog longvissen?
Tot slot: een gebrek aan een materieel bewijs betekent niet automatisch dat iets niet waar is of niet waar kan zijn. In sommige gevallen echter is dat wel het geval: er worden schoten gehoord, de politie komt ter plekke en vindt in een vertrek een dode. De kruitdampen zijn waarneembaar, zelfs voor een niet gevoelige neus. Toch vindt de politie geen kogelwonde, ook de patholoog niet. Wie blijft volhouden dat het slachtoffer toch door een kogel omgekomen is, wil de waarheid niet onder ogen zien, misschien omdat hij er alle belang bij heeft dat de ware doodsoorzaak niet verder onderzocht wordt…
Veel van wat de evolutionisten beweren zou onweerlegbaar materieel te bewijzen moeten zijn als de evolutietheorie waar is. Uiteraard hebben ze voor dat gebrek aan bijna alles ook theorieën verzonnen, de een nog gekker dan de andere.
En nog dit uit een krant (10/01/17) die je niet bepaald creationistisch kunt noemen:
http://www.hln.be/hln/nl/961/Wetenschap/article/detail/3051383/2017/01/10/Appendix-blijkt-toch-belangrijker-dan-gedacht.dhtml
Groetjes
LikeLike
Beste Leo,
Die laatste link is erg leuk ja. Het “overbodige” stukje darm, wat eigenlijk een afval product is van de evolutie, blijkt toch geen afval geweest te zijn, en is ook nog op diverse plekken in de stamboom ontstaan….. oftewel toevallig gemuteerd. Zoveel toeval voor een in het verleden nutteloos stukje orgaan……….
LikeLike